فروغی را چگونه بنویسیم؟

 
 فریدون فروغی،
 خواننده ای پر از نیاز که دلش فریاد رسی نداشت!
 حتی تا آخرین لحظه!که با وجود همه ظلمهایی که در حقش می شد،به خاطر وطنش،ماند!

"من آن خزان زده برگم، که باغبانِ طبیعت برون فکنده ز گلشن.. به جرم چهره ی زردم"!!!

امروز چهارمین سال درگذشت فریدون فروغیه.
4سال پیش،در یکی از همین روزهای هفت رنگ پاییز،تو یکی از همین کوچه پس کوچه های زمان گم شد و دیگه کسی نتونست پیداش کنه!
البته،خیلی وقت بود که گم شده بود،سالها قبل از مرگش.از همون موقعی که گفتن نه شعراش مشروعیت داره و نه صداش...
و خیلیا بعد از رفتنش،تازه شناختنش.

وصیتنامه فریدون فروغی:

"بگویید بر گورم بنویسند:
زندگی را دوست داشت
ولی آن را نشناخت
مهربان بود
ولی مهر نورزید
طبیعت را دوست داشت
ولی از آن لذت نبرد
در آبگیر قلبش جنب و جوشی بود
ولی کسی بدان راه نیافت
در زندگی احساس تنهایی می نمود
ولی هرگز دل به کسی نداد
.
.
و خلاصه بنویسید:
زنده بودن را برای زندگی دوست داشت
نه زندگی را برای زنده بودن..."

او رفت تنها به یک دلیل : ... دیگر قوزک پایش طاقت رفتن نداشت...!!
.
.
.
افسوس!!