اگه یه چیزی رو خواستی،باید براش تلاش کنی.
اونوقت دو حالت پیش میاد.یا بهش می رسی،یا نمی رسی!!
یا بهش می رسی٬که بحثی نیست.
تو حالت دوم،لااقل غصه نمی خوری که تلاش نکردی...
هان؟؟؟
...
اما من مخالفم!
یه وقتی هم هست که نهایت تلاشت رو واسه رسیدن به یه چیز می کنی،اما بهش نمی رسی..
حالا تقصیر ِ کیه؟یقه ی کی رو باید چسبید؟
همه ی گله و شکایت ها رو  ور می داریم و می ریم تا خود صبح،
پدر فرشته های خدا رو در میاریم،که چی؟؟؟
من  تلاش کردم،زحمت کشیدم،...و...و...
می دونی؟!
مسأله اینه که زحمت کشیده شده،..از جون مایه گذاشتی..
اما یادت رفته با مته چوبی نمی شه سنگ رو سوراخ کرد..!
بدون کفش،پیاده رفتی تو راه اشتباه..پاهات بیخود تاول زده..
هیچ کفش فروشی هم اون دور و بر نیست..
راه اصلی،یه جای دیگه اس...
 

عزیزم!خیط شدی!!