این راه که می رویم،به گورستان است...!
باز هزار رحمت به گورستان ... !
منم میام !
دلتنگی های ادمی را باد ترانه ای میخواندو روئیا هایش را اسمان پر ستاره نادیده میگیردو هر دانه برفی به اشکی ناریخته میماندسکوت سرشار از ناگفته هاستسخنان بر زبان نیامدهو عشق های نهاندر این سکوت حقیقت ماست
زندگی خود راهی است به سوی گورستان ... از ابتدا تا انتها ...
باز هزار رحمت به گورستان ... !
منم میام !
دلتنگی های ادمی را باد ترانه ای میخواند
و روئیا هایش را اسمان پر ستاره نادیده میگیرد
و هر دانه برفی به اشکی ناریخته میماند
سکوت سرشار از ناگفته هاست
سخنان بر زبان نیامده
و عشق های نهان
در این سکوت حقیقت ماست
زندگی خود راهی است به سوی گورستان ... از ابتدا تا انتها ...